Patron
O Trójcy Świętej
Chrześcijanin od najmłodszych lat zna słowa, które wypowiada podczas czynienia znaku krzyża: „W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”. Te słowa słyszymy także na początku Mszy św., a w nieco zmienionej formie na jej zakończenie: „Niech was błogosławi Bóg wszechmogący, Ojciec i Syn, i Duch Święty”. W ten sposób wyznajemy wiarę w Trójcę Świętą, która jednoczy wszystkich chrześcijan (por. KKK 232). Prawda o Trójcy Świętej jest główną tajemnicą wiary dotyczącą Pana Boga, zajmującą główne miejsce pośród prawd objawionych.
Prawda o Trójcy Świętej mówi o tym, że jest jeden Bóg w trzech Osobach: Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty. Jak naucza Katechizm Kościoła Katolickiego: „Nie wyznajemy trzech bogów, ale jednego Boga w trzech Osobach” (KKK 253); jesteśmy „chrzczeni «w imię» – a nie «w imiona» – Ojca i Syna, i Ducha Świętego, ponieważ jest tylko jeden Bóg, Ojciec wszechmogący, i Jego jedyny Syn, i Duch Święty: Trójca Święta” (KKK 233). Te Osoby Boskie różnią się jednak relacjami wzajemnymi i pochodzeniem. Bóg Ojciec zrodził przed wiekami Syna Bożego, współistotnego Sobie, a Duch Święty pochodzi od Ojca i Syna Bożego.
Rzeczywistość Trójcy Świętej była w obrazach zapowiadana w Starym Testamencie, jak o tym świadczy słynna ikona Andrzeja Rublowa, przedstawiająca gościnę trzech Boskich wędrowców u Abrahama (Rdz 18, 1-15). Tak ujął tę scenę biblijną Ojciec Święty Jan Paweł II w Tryptyku rzymskim:
Było Przybyszów Trzech,
których przyjmował
z wielką czcią.
Abram zaś wiedział, że to On,
On jeden.
Rozpoznał Głos
Rozpoznał obietnicę.
Dopiero jednak Jezus objawił nam, że Bóg jest Ojcem w niezwykłym sensie – nie tylko jako Stwórca, lecz jako odwieczny Ojciec w relacji do swojego jedynego Syna. Z kolei Jezus jest Synem wyłącznie w relacji do swego Ojca: „Nikt nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić” (Mt 11, 27; por. KKK 240). Cały sens ziemskiej działalności Jezusa sprowadza się więc do tego, że objawia On Ojca, pełni Jego wolę i dokonuje zbawienia człowieka jako Syn Ojca, przyjmujący naturę ludzką. Uwielbienie Jezusa Chrystusa, przyjęcie Jego ofiary przez Ojca i objawienie ostatecznych losów świata dokonuje się w mocy Ducha Świętego (por. Rz 1,4; 1 Tm 3, 15). Duch Święty jest węzłem miłości spajającym Ojca i Syna, dlatego tajemnica wewnętrznej jedności życia Bożego jest dla chrześcijan wezwaniem, aby w życiu kierować się miłością, szukając jedności na wzór Trójcy Świętej.
Zapamiętajmy: „Tajemnica Trójcy Świętej stanowi centrum tajemnicy wiary i życia chrześcijańskiego. Tylko sam Bóg, objawiając się, może pozwolić poznać się jako Ojciec, Syn i Duch Święty” (KKK 261). „Wiara katolicka polega na tym, abyśmy czcili jednego Boga w Trójcy, a Trójcę w jedności, nie mieszając Osób (…) inna jest bowiem Osoba Ojca, inna Syna, inna Ducha Świętego; lecz jedno Bóstwo” (KKK 266). W jednym działaniu Bożym każda Osoba Boska ukazuje to, co jest Jej własne w Trójcy Świętej, chodzi tu szczególnie o dar stworzenia, odkupienia i uświęcania świata (por. KKK 267).
źródło: Tygodnik Katolicki Niedziela, edycja płocka 29/2005, katecheza 22